Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια δεν εκδηλώνεται σε όλους τους διαβητικούς ασθενείς. Όλοι, όμως, έχουν αυξημένες πιθανότητες εκδήλωσής της. Στα αρχικά στάδια δεν εμφανίζονται ειδικά συμπτώματα στην όραση, όμως, μετέπειτα ενδέχεται να υπάρξει άμεση εξέλιξη στη σοβαρή μορφή της ασθένειας.
Οι μυοψίες μπορεί να ανήκουν στα αρχικά συμπτώματα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, καθώς κάποιες φορές η δυσκολία στο διάβασμα ή στην τέλεση κοντινής εργασίας ενδέχεται να υποδηλώνει συλλογή υγρού στην ωχρά κηλίδα (οίδημα ωχράς κηλίδας).
Άλλο σύμπτωμα μπορεί να είναι η διπλωπία, η οποία οφείλεται στην προσβολή των νεύρων που είναι υπεύθυνα για τον έλεγχο των οφθαλμικών μυών, ο νυσταγμός, πόνος στους οφθαλμούς, θολή ή διαταραγμένη όραση και δημιουργία σκοτωμάτων στο οπτικό πεδίο. Αν παρουσιάζετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα συμβουλευτείτε τον οφθαλμίατρό σας. Οι διαβητικοί ασθενείς πρέπει τουλάχιστον μία φορά κάθε χρόνο να κάνουν βυθοσκόπηση για τον έλεγχο του βυθού του οφθαλμού.
Αν διαγνωσθεί διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, τότε θα πρέπει να γίνει μια ειδική εξέταση που ονομάζεται φλουοροαγγειογραφία. Πρόκειται για μία εξέταση κατά την οποία εκχέεται στο σώμα ειδικό υγρό, το οποίο φτάνει στα αγγεία του οφθαλμού μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Φωτογραφίζοντας με ειδικό μηχάνημα τα αγγεία αυτά, εκτιμούμε σε πόσο προχωρημένο στάδιο βρίσκεται η αμφιβληστροειδοπάθεια.
Παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας:
1.Η χρονική διάρκεια της νόσου είναι ο σημαντικότερος παράγοντας. Σε ασθενείς νεότερους των 30 ετών, η πιθανότητα να αναπτύξουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι 50% στα πρώτα 10 χρόνια, ενώ μετά τα 30 χρόνια η πιθανότητα αγγίζει το 90%.
2.Είναι διαπιστωμένο ότι ο καλός μεταβολικός έλεγχος μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά την εμφάνιση διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.
3.Η αρτηριακή υπέρταση, η αναιμία και η προσβολή των νεφρών είναι παράγοντες που μπορούν να επιταχύνουν ή να επιδεινώσουν την εμφάνιση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μία από τις συχνότερες και σοβαρότερες οφθαλμικές παθήσεις που οδηγεί το διαβητικό ασθενή στην τύφλωση αν μείνει χωρίς παρακολούθηση και θεραπεία. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση είναι καθοριστικής σημασίας για τον ασθενή. Η καλή ρύθμιση του σακχάρου αλλά και άλλων παραμέτρων όπως η αρτηριακή πίεση και η νεφρική λειτουργία καθυστερούν την εξέλιξη της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Γι αυτό η καλή συνεργασία του οφθαλμίατρου με τον διαβητολόγο είναι επιβεβλημένη.
Πηγές