Επιπολασμός μυωπίας σε παγκόσμιο επίπεδο

Σε δημοσιευμένη μελέτη στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό “Ophthalmic and Physiological Optics’’ το 2011 ο Pan et al επανεξέτασαν μία σειρά μελετών που καταρτίζουν την επικράτηση της μυωπίας σε αρκετές χώρες του κόσμου³. Σύμφωνα με αυτήν οι μαθητές της Ταιβάν έχουν την υψηλότερη επικράτηση της μυωπίας μεταξύ όλων των παιδιών σχολικής ηλικίας ανά τον κόσμο. Η μυωπία στα παιδιά κατά τη σχολική ηλικία και το εφηβικό στάδιο αποτελεί μία σημαντική ανησυχία για την δημόσια υγεία της χώρας γεγονός που επέστησε στην κυβέρνηση της Ταιβάν ιδιαίτερη προσοχή. Η ανησυχία επιβεβαιώθηκε για πρώτη φορά όταν η Lin et al. ξεκίνησαν μία πανεθνική -με βάση τον πληθυσμό- επιδημιολογική μελέτη μυωπίας μεταξύ των παιδιών της Ταιβάν την περίοδο του 1983- 2000⁴.

Εικόνα 1. Τα ποσοστά επικράτησης της μυωπίας σε μαθητές της Ταιβάν ηλικίας 7, 12, 15 και 16-18 ετών κατά τη διάρκεια του 1983-2010. Κατά την 23ετή παρατήρηση τα ποσοστά επιπολασμού στις ηλικιακές ομάδες 7, 12, 15, και 16-18 ετών αυξήθηκαν κατά 13,8%, 25,1%, 12,9% και 11,1% αντίστοιχα.
(πηγή: https://pdfs.semanticscholar.org/2663/6b509c0266d90320f08c341f4beae0e52a97.pdf).Σε αυτήν την μελέτη η μυωπία ορίστηκε ως σφαιρικό ισοδύναμο της τάξεως των ≤ -0,25 διοπτριών (D) μετρούμενη με κυκλοπληγική διάθλαση. Ηλικιακές ομάδες των 6-17 ετών συμμετείχαν στην έρευνα, με τον αριθμό τους να ανέρχεται στους 4.000-11.000 μαθητές ανά έτος σπουδών, δηλαδή την χρονική περίοδο 1983, 1986, 1990, 1995 και 2000. Ο αριθμός των αγοριών και των κοριτσιών ήταν ίσος για όλες τις ηλικιακές ομάδες και το ποσοστό συμμετοχής ήταν >90% για κάθε έτος. Η επικράτηση της μυωπίας αυξήθηκε από 5,8% έως 20% σε παιδιά ηλικίας 7 ετών και από 74% έως 84% σε παιδιά ηλικίας 16-18 ετών. Τα ποσοστά επικράτησης της μυωπίας αυξήθηκαν σημαντικά μεταξύ των παιδιών ηλικίας 12 ετών με μία μέση μεταβολή διάθλασης στις ηλικιακές ομάδες 15-18 ετών να παραμένει σταθερή -0,8 έως -1,0 D. Eπίσης, η ηλικία της έναρξης της μυωπίας μειώθηκε καθ’όλη τη διάρκεια της μελέτης. Κατά της περίοδο 1983-2000 η έναρξη της μειώθηκε από την ηλικία των 11 σε 9 ετών και ο μέσος όρος έναρξης της μειώθηκε από 13 σε 9 ετών. Η έρευνα συνεχίστηκε το 2006 και το 2010 και δημοσιεύτηκε ως επίσημη κυβερνητική έκθεση στην κινεζική γλώσσα.

Εικόνα 2. Τα ποσοστά επικράτησης της μυωπίας στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια του 1979-2015 σύμφωνα με τα κριτήρια της UCVA<1,0. Τα ποσοστά μεταξύ μαθητών στο νηπιαγωγείο, δημοτικών σχολείων, γυμνασίων και λυκείων αυξήθηκαν κατά 10,35%, 13,06%, 18,87% και 10,77% αντίστοιχα κατά την περίοδο παρατήρησης 36 ετών.
(πηγή: http://www.surveyophthalmol.com/article/S0039-6257(15)30063-1/fulltext).Σε σύγκριση με τις προηγούμενες 5 έρευνες η επικράτηση της μυωπίας αυξήθηκε το 2006 και το 2010. Η επικράτηση στην ηλικιακή ομάδα των 16-18 ετών ήταν 85,1% το οποίο είναι το μεγαλύτερο ποσοστό που παρατηρείται κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου της μελέτης. Το 2010 ο επιπολασμός σε παιδιά προσχολικής ηλικίας 5-6 ετών ήταν 4,6% και 7,1% αντίστοιχα. Εν ολίγοις, κατά τη διάρκεια 1983-2006, μια σαφής τάση αύξησης επιπολασμού μυωπίας παρατηρήθηκε μεταξύ των μαθητών, ιδιαίτερα τα άτομα ηλικίας 12 ετών. Επιπλέον, σε σύγκριση με εκείνες των ηλικιακών ομάδων των 7, 12 ,15 και 16-18 ετών, η ηλικιακή ομάδα των 12 είχε την μεγαλύτερη αύξηση του επιπολασμού της μυωπίας. Επιπρόσθετα η μελέτη αναφέρει πως στην αστική Κίνα το 2004, ο επιπολασμός της μυωπίας κυμάνθηκε από 5,7% στην ηλικία των 5 ετών έως 78,4% στην ηλικία των 15 ετών⁵. Εν αντιθέσει σε αγροτικές περιοχές βόρεια της Κίνας για την ηλικία των 5 ετών το ποσοστό ήταν σχεδόν 0 και αυξήθηκε σταθερά σε 36,7% και 55% για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα. Μία μεγάλη διατομεακή μελέτη στο Χονγκ Κονγκ ανέφερε ότι o επιπολασμός της μυωπίας ήταν 17% σε παιδιά ηλικίας κάτω των 7 ετών και αυξήθηκε σε 53,1% σε παιδιά ηλικίας άνω των 11 ετών⁶. Επίσης, ο επιπολασμός της μυωπίας στα παιδιά της Νότιας Αφρικής ήταν 3-4% και αυξήθηκε σε 6,3% και 9,6% στα παιδιά 14-15 ετών το 2003⁷. Επίσης, στην Χιλή αυξήθηκε από 3,4% στην ηλικία των 5 ετών σε ποσοστό 19,4% και 15,7% για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα το 2000⁸. Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Σουηδία για πρώτη φορά το 2000, σε δείγμα 1045 παιδιών σχολικής ηλικίας 12-13 ετών αναφέρθηκε πως ο επιπολασμός της μυωπίας ήταν 49,7% ενώ το 23,3% θεωρήθηκε πως χρειάστηκε γυαλιά (>-0,75D)⁹.

Εικόνα 3. Ποσοστά επιπολασμού στην Κίνα την περίοδο 1985-2005. Ο επιπολασμός το 2005 ήταν υψηλότερος απ’ότι το 1985 ανάμεσα σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Κατά την διάρκεια παρατήρησης σε αυτήν την χρονολογική περιόδο η αύξηση του ποσοστού επιπολασμού ήταν υψηλότερη στα παιδιά ηλικίας 12 και 15 ετών απ’ότι μεταξύ των άλλων ηλικιακών ομάδων.
(πηγή: http://www.surveyophthalmol.com/article/S0039-6257(15)30063-1/fulltext).

Σε άλλη μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα δεδομένα μη κυκλοπληγικής διάθλασης ήταν διαθέσιμα για 7554 παιδιά ηλικίας 7 ετών. Χρησιμοποιώντας έναν ορισμό <<πιθανότατα να είναι μυωπικός>> έως ≤ -1,50 D, ανέφερε επιπολασμό μυωπίας 1,5% στα λευκά παιδιά ηλικίας 7 ετών¹⁰. Στην μελέτη Northern Ireland Childhood Errors of Refraction εξετάστηκαν 661 παιδιά ηλικίας 12-13 ετών και 392 παιδιά ηλικίας 6-7 ετών την χρονολογική περίοδο 2006-2008. Ο επιπολασμός αναφέρθηκε σε 2,8% στο γκρουπ ηλικίας 6-7 ετών και 17,7% στο γκρουπ των 12-13 ετών¹¹. Μία ακόμη μελέτη του Aston Eye στο Μπέρμινχαμ, της Αγγλίας στην οποία πήραν μέρος 213 παιδιά Ασιατικής καταγωγής, 44 Αφροαμερικανικής καταγωγής και 115 λευκής φυλής ,διαπίστωσε πως η επικράτηση της μυωπίας ήταν 9,4% και 29,4% για τις ηλικιακές ομάδες 12-13 ετών αναδεικνύοντας παράλληλα υψηλότερα επίπεδα στην αύξηση της μυωπίας στα παιδιά της Νότιας Ασίας έναντι των λευκών ευρωπαϊκών παιδιών¹². Στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία επιλέχθηκαν τέσσερα σχολεία από το κέντρο μιας ελληνικής πόλης και δύο σχολεία από το κέντρο μιας βουλγαρικής πόλης .Για τα αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκε μη κυκλοπληγική διάθλαση σε παιδιά ηλικίας 10-15 ετών. Ο επιπολασμός της μυωπίας ήταν 37,2% στα ελληνικά παιδιά και 13,5% στα βουλγαρικά παιδιά.

Εικόνα 4. Τα ποσοστά επικράτησης της μυπίας σε παιδιά σχολικής ηλικίας άνω των 10 ετών από διάφορες χώρες της Ανατολικής Ασίας και της Σιγκαπούρης την χρονολογική περίοδο 2002-2013. (πηγή:https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3930282/).

Όσον αφορά τις διαφορές μεταξύ των φύλων, το ποσοστό των κοριτσιών με μυωπία ήταν υψηλότερο από αυτό των αγοριών και στις δύο χώρες, αν και η διαφορά είναι στατιστικά σημαντική μόνο για τους Έλληνες μαθητές ( 33.2% των αγοριών, 41,2% των κοριτσιών, p=0.032) και όχι για τους Βούλγαρους (12.6% και 14.5% αντίστοιχα p=0.628).

Εικόνα 5. Συχνότητα εμφάνισης της μυωπίας σε μαθητές σχολείων δημοτικού και γυμνασίου της Στάρα Ζαγόρα στη Βουλγαρία σε σχέση με το Ηράκλειο Κρήτης
(πηγή: http://optics-optometry.blogspot.gr/)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

1. Brien A Holden et al, Nearly 1 billion myopes at risk of myopia-related sight-threatening conditions by 2050 – time to act now, Optometry Australia Volume 98, 27 November 2015,Issue 6,Pages 489–576
2. National Center for Health Statistics, National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) III, 1997 [Public Use Data File and Documentation]. http://www.cdc.gov/nchs/about/major/nhanes/nh3data.htm#Data%20Files%201aA, Αccessed May 20
3. Chen-Wei Pan et al, Worldwide prevalence and risk factors for myopia, Opthalmic & Physiological Optics, January 2012, Volume 32, Issue 1, Pages 3–16
4. Lin et al, Prevalence of myopia in Taiwanese schoolchildren: 1983 to2000, Annals of the academy of medicine, Singapore 2004 Jan; 33(1):27-33.
5. Bo-Yuan Ding , Yung-Feng Shih et al, Myopia among Schoolchildren in East Asia and Singapore , 28 March 2017 In Press Accepted Manuscript, Accesed May 20
6. Dorothy S.P.Fan. et al, Prevalence, Incidence, and Progression of Myopia of School Children in Hong Kong, Investigate Opthalmology & Visual Science, April 2004,Vol.45, 1071-1075. doi:10.1167/iovs.03-1151
7. Kovin S.Naidoo et al , Refractive Error and Visual Impairment in African Children in South Africa, Investigative Ophthalmology & Visual Science,September 2003, Vol.44, 3764-3770. doi:10.1167/iovs.03-0283
8. Eugenio Maul et al, Refractive error study in children:results from La Florida, Chile, American Journal of OpthalmologyVolume 129, Issue 4, April 2000, Pages 445–454
9. Geraldo Villarreal et al , Myopisation: The refractive tendency in teenagers. Prevalence of myopia among young teenagers in Sweden, ,Acta Opthalmologica April 2000 Volume 78, issue 2,pages 177–181
10. C Williams et al., A comparison of measures of reading and intelligence as risk factors for the development of myopia in a UK cohort of children, British Journal of Ophthalmology2008;92:1117-1121.
11. McCullough SJ, Breslin KMM, O’Donoghue L, et al. (2014) A six year prospective profile of refractive error status adults in Northern Ireland-The NICER Study. Opthalmic Physiol Opt.34:685-6
12. Helen A. Swarbrick et al, Corneal Response to Orthokeratology, 1998, Optometry and Vision Science Vol.75,No11.PP.791-7-99
13. Logan NS et al., Childhood ethnic differences in ametropia and ocular biometry: the Aston Eye Study, Opthalmic Physiological Optics 2011 Sep; 31(5):550-8. doi: 10.1111/j.1475-1313.2011.00862.
14. Plainis S. et al, Myopia and visual acuity impairment: a comparative study of Greek and Bulgarian school children, Opthalmic 2009 May;29(3):312-20
15. Audrey Chia et al.,Five-Year Clinical Trial on Atropine for the Treatment of Myopia, , FRCOphth 2014, Manuscript no. 2014-1001”
16. Adler D, Millodot M. The possible effect of undercorrection on myopic progression in children. Clin Exp Optom. 2006 Sep;89(5):315-21.
17. Chung K, Mohindin N, O’Leary DJ. Undercorrection of myopia enhances rather than inhibits myopia progression. Vision Res 2002 Oct;42(22):2555-9.
18. Walline JJ, Jones LA, Sinnott LT. Corneal reshaping and myopia progression. Br J Ophthalmol. 2009 Sep;93:1181-5.
19. McBrien NA, Moghaddam HO, Reeder AP. Atropine reduces experimental myopia and eye enlargement via a nonaccommodative mechanism. Invest Ophthalmol Vis Sci 1993;34(1):205-15.
20. Walline JJ, Jones LA, Sinnott L, et al. Randomized trial of the effect of contact lens wear on self-perception in children. Optom Vis Sci. 2009 Mar;86(3):222-32.
21. Siatkowski RM, Cotter SA, Crockett RS, et al. Two-year multicenter, randomized, double-masked, placebo-controlled, parallel safety and efficacy study of 2% pirenzepine ophthalmic gel in children with myopia. J AAPOS. 2008 Aug;12(4):332-9.
22. Cho P, Cheung SW, Edwards M. The longitudinal orthokeratology research in children (LORIC) in Hong Kong: a pilot study on refractive changes and myopic control. Curr Eye Res. 2005 Jan;30(1):71-80.
23. The Orthokeratology Academy of America. What is Orthokeratology? Available at: http://okglobal.org/home.html (accessed June 26, 2012).
24. Celorio JM, Pruett RC. Prevalence of lattice degeneration and its relation to axial length in severe myopia. Am J Ophthalmol. 1991 Jan 15;111(1):20-3.
25. Walline JJ, Lindsley K, Vedula SS, et al. Interventions to slow progression of myopia in children. Cochrane Database Syst Rev. 2011 Dec 7;12:CD004916.
26. Holden BA, Fricke TR, Wilson DA, et al. Global prevalence of myopia and high myopia and temporal trends from 2000 through 2050. Ophthalmology. 2016;123(5):1036-42.
27. Holden BA, Sankaridurg P, Lazon de la Jara P, et al. Decreasing peripheral hyperopia with distance centre relatively plus powered periphery contact lenses reduced the rate of progress of myopia : A 5 year Vision CRC study. ARVO E abstract 6300. 2012.
28. Li L, Moody K, Tan DT, et al. Contact lenses in pediatrics study in Singapore. Eye Contact Lens. 2009;35(4):188-95.
29. Chua WH, et al. Atropine for the treatment of childhood myopia. Ophthalmology, 2006. 113(12):2285-91.
30. Lam CS, et al. Defocus Incorporated Soft Contact (DISC) lens slows myopia progression in Hong Kong Chinese schoolchildren: a 2-year randomised clinical trial. Br J Ophthalmol, 2014. 98(1):40-5.
31. Smith EL, 3rd. Optical treatment strategies to slow myopia progression: effects of the visual extent of the optical treatment zone. Exp Eye Res, 2013. 114:77-88.
32. Correction of Myopia Evaluation Trial 2 Study Group for the Pediatric Eye Disease Investigator Group, Progressive-addition lenses versus single-vision lenses for slowing progression of myopia in children with high accommodative lag and near esophoria. Invest Ophthalmol Vis Sci, 2011. 52(5):2749-57.
33. Berntsen DA, et al. A randomized trial using progressive addition lenses to evaluate theories of myopia progression in children with a high lag of accommodation. Invest Ophthalmol Vis Sci, 2012. 53(2):640-9.
34. Santodomingo-Rubido J, et al. Myopia Control with Orthokeratology Contact Lenses in Spain (MCOS): Refractive and Biometric Changes. Invest Ophthalmol Vis Sci, 2012.
35. Bar Dayan Y, et al. The changing prevalence of myopia in young adults: a 13-year series of population-based prevalence surveys. Invest Ophthalmol Vis Sci, 2005. 46(8):2760-5.

ΜEIΩΣΗ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΜΥΩΠΙΑΣ

Ορθοκερατολογία

Τα φαινόμενα ανασχηματισμού των γυάλινων φακών ανακαλύφτηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Πάνω σε αυτά τα φαινόμενα στηρίχθηκαν αρκετοί επιστήμονες που συνέβαλαν στην σημερινή μορφή της εφαρμογής της ορθοκερατολογίας ανά τον κόσμο. Η χρήση των φακών επαφής για την μείωση της μυωπίας περιλαμβάνει τις συμβολές των Jessen, Ziff, Nolan, Paige, Gates, May, Grant, Fontana, Tabb, Freeman, Shed, Kerns και Binder. Ο George Jessen ήταν ο πρώτος που δημιούργησε τον πρώτο σχεδιασμό φακού από υλικό PMMA, το οποίο κυκλοφόρησε στην αγορά με την ονομασία "Orthofocus" το 1962. Λίγο αργότερα ο Newton Wesley δημιούργησε τον όρο ορθοκερατολογία., με την πρώιμη μορφή αυτής της θεραπείας να απαιτεί πολλαπλές τροποποιήσεις σε μια περίοδο μηνών για να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 με την εμφάνιση των άκαμπτων αεροδιαπερατών υλικών χρησιμοποιήθηκαν φακοί μεγαλύτερης διαμέτρου για καλύτερη επικέντρωση και αποτελεσματικότητα. Αρκετές μελέτες έως τότε κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος των επιπλοκών για την ορθοκερατολογία δεν ήταν υψηλότερος από αυτόν των συμβατικών φακών επαφής παρόλα αυτά εξακολουθούσαν να υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με τον όρο “αναδιαμόρφωση του κερατοειδούς”, την προβλεψιμότητα των αποτελεσμάτων και το χρονικό διάστημα χρήσης των φακών. Σε όλη αυτήν την κατάσταση η μη ύπαρξη επαρκών τεχνολογικών μέσων, συνέβαλε στην δυσκολία κατανόησης και δημιουργίας σαφών κριτηρίων που απαιτούνται για την επιτυχή και προβλέψιμη διόρθωση της μυωπίας όπως συμβαίνει σήμερα. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 μόλις η ηλεκτρονική τοπογραφία κερατοειδούς κατέστη εφικτή, η εφαρμογή της ορθοκερατολογίας γνώρισε την μεγαλύτερη ανάπτυξη της. Η ικανότητα ακριβούς χαρτογράφησης της επιφάνειας του κερατοειδούς χρησιμοποιώντας μία μη επεμβατική και ανώδυνη διαδικασία απεικόνισης, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη νέων άκαμπτων- υπερδιαπερατών υλικών τα οποία παρείχαν υψηλότερα επίπεδα οξυγόνου στον κερατοειδή , άνοιξαν τον δρόμο για την χρήση φακών κατά την διάρκεια μόνον του ύπνου. Η εισαγωγή των ηλεκτρονικών τόρνων στον τομέα της οπτικής σε συνδυασμό με την χρήση των υπολογιστικών συστημάτων έδωσε μία νέα προοπτική στην εξειδικευμένη κατασκευή των φακών σε κλίμακα υπομικρομετρίας, προσφέροντας παράλληλα με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία μαζικής παραγωγής τους και καθιστώντας τους εμπορικά βιώσιμους. Το 1994 ο FDA χορήγησε την πρώτη έγκριση για καθημερινή χρήση φακού που υποδεικνύεται για ορθοκερατολογία, ενώ τον Ιούνιο του 2002 χορήγησε έγκριση για ολονύκτια χρήση φακού αναμόρφωσης του κερατοειδούς με την ονομασία "Corneal Refractive Therapy" (CRT).

Aρχή Λειτουργίας

Τα περισσότερα , αν όχι όλα τα ιστορικά και σύγχρονα σχέδια ορθοκερατολογικών φακών βασίζονται στην φόρμουλα του Jessen. H θεωρία υποθέτει ότι υπάρχει μία γραμμική σχέση μεταξύ της μείωσης της μυωπίας και της επιλογής καμπυλότητας του φακού . Σύμφωνα με τον Jessen, εάν ο κερατοειδής είχε μια επίπεδη ανάγνωση Κ των 42.00D και μία τιμή συνταγής -2.00D, η επιλογή μίας καμπυλότητας 40.00D θα αλλάξει με την σειρά της την καμπυλότητα του κερατοειδούς και συνεπώς το απαιτούμενο ποσοστό διόρθωσης του οφθαλμού. Ο όρος με τα σημερινά δεδομένα ωστόσο έχει αλλάξει με τον προσδιορισμό διαφορετικών παραμέτρων στην επιλογή ενός φακού όπως για παράδειγμα της βασικής καμπύλη ενός φακού, της αντίστροφης καμπύλης η οποία αποτελεί τον σύνδεσμο μεταξύ του κέντρου και των εφαπτόμενων περιφερικών τμημάτων του φακού, της ζώνης συγκράτησης δακρύων, της διαμέτρου του φακού, της εφαπτομένης γωνίας και του τοξοειδές ύψους. Με την εξέταση φλουορεσεΐνης μπορεί να διαπιστωθεί ότι ο φακός ακουμπά στην κορυφή του κερατοειδούς και περιτριγυρίζεται από τη λεγόμενη δεξαμενή δακρύων (tear reservoir), που χρησιμεύει ως χώρος όπου απομακρύνεται ο κεντρικός επιθηλιακός ιστός κατά την διάρκεια της επιπέδωσης του ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει την επαρκή διαβροχή μέσω της συγκέντρωσης δακρύων. Οι θεωρίες στο παρελθόν, στηρίζονταν στο ότι με την πίεση που ασκείται στον κερατοειδή χιτώνα από τον φακό υπάρχει προσωρινή αλλαγή του διαθλαστικού σφάλματος του εκάστοτε οφθαλμού λόγω της μνήμης και της ελαστικότητας του. Νεότερες μελέτες υποδεικνύουν ότι η αναμόρφωση του κερατοειδούς μέσω της αντίστροφης γεωμετρίας των ορθοκερατολογικών φακών μπορεί να συμπιέσει τον κερατοειδικό ιστό χωρίς να τον κάμψει για να αλλάξει την διαθλαστική του δύναμη. Τα νέα υπερ-διαπερατά υλικά παράλληλης αντίστροφης γεωμετρίας που χρησιμοποιούνται στους σύγχρονους ορθοκερατολογικούς φακούς παρέχουν μέγιστη οξυγόνωση στον κερατοειδή ελαχιστοποιώντας τα προβλήματα αλλεργιών, ξηροφθαλμίας καθώς και κινδύνου παγίδευσης ξένων σωμάτων ανάμεσα στο φακό και τον κερατοειδή. Η θεωρία στηρίζεται στο ότι υπάρχει ένα λεπτό στρώμα δακρυϊκού φιλμ μεταξύ του πίσω μέρους του φακού και του κεντρικού κερατοειδή το οποίο προκαλεί δυνάμεις που δρουν προκαλώντας συμπίεση και ανακατανομή των πρόσθιων επιθηλιακών κυττάρων του κερατοειδούς από το κέντρο προς την περιφέρεια. Μία μελέτη που διεξήχθη στο πανεπιστήμιο της Νέας Ουαλίας, Σύδνεϋ, Αυστραλία το 1998 αξιολόγησε τις αλλαγές σε χρήστες ορθοκερατολογικών φακών για διάστημα 30 ημερών με χρήση τοπογραφίας κερατοειδούς και υπερηχογραφίας¹². Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η στρώση των επιθηλιακών κυττάρων είχε αναδιανεμηθεί με αραίωση του κεντρικού κερατοειδούς σε μεγάλο βαθμό με ταυτόχρονη πάχυνση του μεσο-περιφερικού κερατοειδούς ιδιαίτερα στην περιοχή του στρώματος. Αυτές οι αλλαγές έγιναν χωρίς εμφανή μεταβολή στην καμπυλότητα του οπίσθιου κερατοειδούς αλλά αντιθέτως τα επιθηλιακά κύτταρα υπέστησαν ανακατανομή λόγω της πιέσεως που ασκούσε το δακρυϊκό φιλμ που σχηματιζόταν στην οπίσθια πλευρά του φακού. Επιπροσθέτως, δημοσιευμένες μελέτες αναφέρουν την σημαντική μεταβολή των εκτροπών που εισέρχονται στον οφθαλμό υπογραμμίζοντας την πρόκληση θετικής σφαιρικής εκτροπής που ως αποτέλεσμα έχει την σύνδεση του μηχανισμού της προσαρμογής με αυτόν της εξέλιξης της μυωπίας ( Berntsen et al.,2005, Hiraoka et al.,2008, Stilitano et al.,2008).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

1. Brien A Holden et al, Nearly 1 billion myopes at risk of myopia-related sight-threatening conditions by 2050 – time to act now, Optometry Australia Volume 98, 27 November 2015,Issue 6,Pages 489–576
2. National Center for Health Statistics,National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) III, 1997 [Public Use Data File andDocumentation]. http://www.cdc.gov/nchs/about/major/nhanes/nh3data.htm#Data%20Files%201aA , Αccessed May 20
3. Chen-Wei Pan et al, Worldwide prevalence and risk factors for myopia, Opthalmic & Physiological Optics, January 2012, Volume 32, Issue 1, Pages 3–16
4. Lin et al, Prevalence of myopia in Taiwanese schoolchildren: 1983 to2000, Annals of the academy of medicine, Singapore 2004 Jan; 33(1):27-33.
5. Bo-Yuan Ding , Yung-Feng Shih et al, Myopia among Schoolchildren in East Asia and Singapore , 28 March 2017 In Press Accepted Manuscript, Accesed May 20
6. Dorothy S.P.Fan. et al, Prevalence, Incidence, and Progression of Myopia of School Children in Hong Kong, Investigate Opthalmology & Visual Science, April 2004,Vol.45, 1071-1075. doi:10.1167/iovs.03-1151
7. Kovin S.Naidoo et al , Refractive Error and Visual Impairment in African Children in South Africa, Investigative Ophthalmology & Visual Science,September 2003, Vol.44, 3764-3770. doi:10.1167/iovs.03-0283
8. Eugenio Maul et al, Refractive error study in children:results from La Florida, Chile, American Journal of Opthalmology Volume 129, Issue 4, April 2000, Pages 445–454
9. Geraldo Villarreal et al , Myopisation: The refractive tendency in teenagers. Prevalence of myopia among young teenagers in Sweden, ,Acta Opthalmologica April 2000 Volume 78, issue 2,pages 177–181
10. C Williams et al., A comparison of measures of reading and intelligence as risk factors for the development of myopia in a UK cohort of children, British Journal of Ophthalmology2008;92:1117-1121.
11. McCullough SJ, Breslin KMM, O’Donoghue L, et al. (2014) A six year prospective profile of refractive error status adults in Northern Ireland-The NICER Study. Opthalmic Physiol Opt.34:685-6
12. Helen A. Swarbrick et al, Corneal Response to Orthokeratology, 1998, Optometry and Vision Science Vol.75,No11.PP.791-7-99
13. Logan NS et al., Childhood ethnic differences in ametropia and ocular biometry: the Aston Eye Study, Opthalmic Physiological Optics 2011 Sep; 31(5):550-8. doi: 10.1111/j.1475-1313.2011.00862.
14. Plainis S. et al, Myopia and visual acuity impairment: a comparative study of Greek and Bulgarian school children, Opthalmic 2009 May;29(3):312-20
15. Audrey Chia et al.,Five-Year Clinical Trial on Atropine for the Treatment of Myopia, , FRCOphth 2014, Manuscript no. 2014-1001”
16. Adler D, Millodot M. The possible effect of undercorrection on myopic progression in children. Clin Exp Optom. 2006 Sep;89(5):315-21.
17. Chung K, Mohindin N, O’Leary DJ. Undercorrection of myopia enhances rather than inhibits myopia progression. Vision Res 2002 Oct;42(22):2555-9.
18. Walline JJ, Jones LA, Sinnott LT. Corneal reshaping and myopia progression. Br J Ophthalmol. 2009 Sep;93:1181-5.
19. McBrien NA, Moghaddam HO, Reeder AP. Atropine reduces experimental myopia and eye enlargement via a nonaccommodative mechanism. Invest Ophthalmol Vis Sci 1993;34(1):205-15.
20. Walline JJ, Jones LA, Sinnott L, et al. Randomized trial of the effect of contact lens wear on self-perception in children. Optom Vis Sci. 2009 Mar;86(3):222-32.
21. Siatkowski RM, Cotter SA, Crockett RS, et al. Two-year multicenter, randomized, double-masked, placebo-controlled, parallel safety and efficacy study of 2% pirenzepine ophthalmic gel in children with myopia. J AAPOS. 2008 Aug;12(4):332-9.
22. Cho P, Cheung SW, Edwards M. The longitudinal orthokeratology research in children (LORIC) in Hong Kong: a pilot study on refractive changes and myopic control. Curr Eye Res. 2005 Jan;30(1):71-80.
23. The Orthokeratology Academy of America. What is Orthokeratology? Available at: http://okglobal.org/home.html (accessed June 26, 2012).
24. Celorio JM, Pruett RC. Prevalence of lattice degeneration and its relation to axial length in severe myopia. Am J Ophthalmol. 1991 Jan 15;111(1):20-3.
25. Walline JJ, Lindsley K, Vedula SS, et al. Interventions to slow progression of myopia in children. Cochrane Database Syst Rev. 2011 Dec 7;12:CD004916.
26. Holden BA, Fricke TR, Wilson DA, et al. Global prevalence of myopia and high myopia and temporal trends from 2000 through 2050. Ophthalmology. 2016;123(5):1036-42.
27. Holden BA, Sankaridurg P, Lazon de la Jara P, et al. Decreasing peripheral hyperopia with distance centre relatively plus powered periphery contact lenses reduced the rate of progress of myopia : A 5 year Vision CRC study. ARVO E abstract 6300. 2012.
28. Li L, Moody K, Tan DT, et al. Contact lenses in pediatrics study in Singapore. Eye Contact Lens. 2009;35(4):188-95.
29. Chua WH, et al. Atropine for the treatment of childhood myopia. Ophthalmology, 2006. 113(12):2285-91.
30. Lam CS, et al. Defocus Incorporated Soft Contact (DISC) lens slows myopia progression in Hong Kong Chinese schoolchildren: a 2-year randomised clinical trial. Br J Ophthalmol, 2014. 98(1):40-5.
31. Smith EL, 3rd. Optical treatment strategies to slow myopia progression: effects of the visual extent of the optical treatment zone. Exp Eye Res, 2013. 114:77-88.
32. Correction of Myopia Evaluation Trial 2 Study Group for the Pediatric Eye Disease Investigator Group, Progressive-addition lenses versus single-vision lenses for slowing progression of myopia in children with high accommodative lag and near esophoria. Invest Ophthalmol Vis Sci, 2011. 52(5):2749-57.
33. Berntsen DA, et al. A randomized trial using progressive addition lenses to evaluate theories of myopia progression in children with a high lag of accommodation. Invest Ophthalmol Vis Sci, 2012. 53(2):640-9.
34. Santodomingo-Rubido J, et al. Myopia Control with Orthokeratology Contact Lenses in Spain (MCOS): Refractive and Biometric Changes. Invest Ophthalmol Vis Sci, 2012.
35. Bar Dayan Y, et al. The changing prevalence of myopia in young adults: a 13-year series of population-based prevalence surveys. Invest Ophthalmol Vis Sci, 2005. 46(8):2760-5.

Διπλεστιακά και πολυεστιακά γυαλιά οράσεως

Με βάση την σύγχρονη θεωρία η οποία υποστηρίζει ότι το αξονικό μήκος του βολβού αυξάνεται όταν το φως εστιάζεται λίγο πιο πίσω στην περιφέρεια του αμφιβληστροειδούς (περιφερική υπερμετρωπία) τα διπλεστιακά γυαλιά οράσεως (Fulk et al. 2000, Goss and Grosvenor, 1990) και τα πολυεστιακά γυαλιά οράσεως (Edwards et al. 2002, Gwiazda et al., 2003, Hasebe et al., 2008, Leung and Brown, 1999) έχουν διερευνηθεί ως μέσο σε κλινικές δοκιμές επιβράδυνσης του ρυθμού της μυωπίας στα παιδιά. Με την επίδραση της προσαρμογής επίσης να έχει χαρακτηριστεί ως παράγοντας της προόδου της μυωπίας, η μείωση της κατά την χρήση κοντινών γυαλιών οράσεως ή διπλεστιακών σε ήδη μυωπικά παιδιά θα πρέπει επίσης να έχει αποτέλεσμα στην μείωση του ρυθμού εξέλιξης της μυωπίας. Οι μελέτες που αναφέρονται παρακάτω έχουν δείξει μια μικρή, αλλά στατιστικά σημαντική μείωση της εξέλιξης της μυωπίας κατά το πρώτο έτος χρήσης πολυεστιακών γυαλιών οράσεως οι οποίες παρέμειναν σταθερές για τα επόμενα 2 χρόνια.

Στη μεγαλύτερη μελέτη που διεξήχθη (COMET, Gwiazda et al., 2003), μία τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή με σκοπό την αξιολόγηση μονοεστιακών και πολυεστιακών φακών στην πρόοδο της νεανικής μυωπίας είχε ως αποτέλεσμα την αναφορά ενός μικρού στατιστικού αποτελέσματος θεραπείας. Οι μέσες τριετείς αυξήσεις στην μυωπία (σφαιρικό ισοδύναμο) ήταν -1,28 ± 0,06 D στην ομάδα μονοεστιακών φακών και -1,48 ± 0,06 D στην ομάδα πολυεστιακών φακών. Η τριετής διαφορά στην εξέλιξη των 0,20± 0,08 D μεταξύ των δύο ομάδων ήταν στατιστικά σημαντική (P = 0,004). Το μέγεθος του αποτελέσματος της θεραπείας παρέμεινε παρόμοιο και σημαντικό για τα επόμενα δυο χρόνια. Ωστόσο, αυτό το αποτέλεσμα παρατηρήθηκε μόνο κατά το πρώτο έτος της τριετούς μελέτης και ήταν τόσο μικρό ώστε να μην θεωρείται κλινικά σημαντικό. Περαιτέρω αναλύσεις της μελέτης COMET έδειξαν μεγαλύτερα αποτελέσματα θεραπείας σε άτομα με μεγαλύτερη μειωμένη προσαρμογή σε συνδυασμό με κοντινή εσωφορία, μικρότερες αποστάσεις ανάγνωσης και χαμηλό βαθμό μυωπίας. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι τη συσχέτιση μεταξύ των πολυεστιακών φακών (διπλεστιακών και προοδευτικών) είναι ισχυρότερη στην ομάδα των παιδιών με εσωφορία. Ο Fulk et al σε παλαιότερη μελέτη του είχε παρατηρήσει πως με την χρήση διπλεστιακών γυαλιών μετά από 30 μήνες ο ρυθμός προόδου της μυωπίας σε 36 παιδιά ήταν 0,40D /ανά έτος σε σύγκριση με 0,50D/ανά έτος σε 39 παιδιά που φορούσαν μονοεστιακά γυαλιά (p= 0,046). Στην επόμενη μελέτη του (“A randomized clinical trial of bifocal glasses for myopic children with esophoria: results after 54 months”, Optometry. 2002 Aug;73(8):470-6), απέδειξε πως η χρήση διπλεστιακών γυαλιών εν σύγκριση με τα μονοεστιακά γυαλιά οράσεως προκάλεσε επιβράδυνση της εξέλιξης της μυωπίας, η οποία είναι εμφανής κατά την διάρκεια των δύο πρώτων ετών. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δυόμισι ετών παρακολούθησης, η διαφορά στον βαθμό μυωπίας διατηρήθηκε, αλλά δεν αυξήθηκε.

Mαλακοί διπλεστιακοί και πολυεστιακοί μαλακοί φακοί επαφής

Οι μελέτες που εξετάζουν την αποτελεσματικότητα των διπλεστιακών και πολυεστιακών μαλακών φακών επαφής ως μέσο επιβράδυνσης και ελέγχου της εξέλιξης της μυωπίας σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες αναφέρουν πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα κατά τα τελευταία έτη (Aller and Wildsoet, 2007, Howell, 2008 , Rodgin, 2001). Οι δυο πιθανοί λόγοι που η μέθοδος αυτή παρουσιάζει καλύτερα αποτελέσματα είναι γιατί πρώτον οι χρήστες συμμορφώνονται ευκολότερα με την χρήση της κοντινής τους διόρθωσης σε σχέση με τα γυαλιά τους και δεύτερον γιατί οι φακοί επαφής δημιουργούν ευελιξία στην απόκριση της προσαρμογής των παιδιών σε όλες τις αποστάσεις σε σχέση με την χρήση διπλεστιακών και πολυεστιακών γυαλιών οράσεως. Στην πρώτη περίπτωση έχει αποδειχθεί πως τα παιδιά δεν χρησιμοποιούν συνεχώς το τμήμα κοντινής όρασης των φακών για την ανάγνωση (Hasebe et al.2005) και στην δεύτερη περίπτωση οι διπλεστιακοί μαλακοί φακοί επαφής όχι μόνο μειώνουν την ανάγκη προσαρμογής αλλά φαίνεται να ωθούν τους χρήστες στην υπέρ-προσαρμογή σε κοντινές αποστάσεις (Tarrant et al., 2005). Yπάρχει μία σύνδεση μεταξύ των ορθοκερατολογικών φακών και των μαλακών φακών όσον αφορά την θεραπεία για την μείωση εξέλιξης της μυωπίας. Δημοσιευμένες μελέτες έχουν δείξει μία σταθερή αύξηση στο ποσοστό της σφαιρικής εκτροπής κατά την διάρκεια της προσαρμογής (Cheng et al.2004), περισσότερο σε μύωπες (Collins et al., 1995). Οι πολυεστιακοί φακοί επαφής μεταβάλλουν σημαντικά τις εκτροπές του οφθαλμού προσθέτοντας θετική σφαιρική εκτροπή όπως και οι ορθοκερατολογικοί φακοί υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον ρόλο τους στην διαχείριση της ανόδου της μυωπίας, Στην κατανόηση του γιατί οι πολυεστιακοί φακοί επαφής και οι ορθοκερατολογικοί μπορούν να επιβραδύνουν την πρόοδο της μυωπίας είναι σημαντικό να εξεταστεί η επίδραση της σφαιρικής εκτροπής και της αφεστίασης στην ποιότητα της αμφιβληστροειδικής εικόνας. Έχει αποδειχθεί πως ο συνδυασμός θετικής σφαιρικής εκτροπής και αφεστίασης παράγει εικόνες που θεωρούνται λιγότερο υποκειμενικά θολές απ’ότι κατά την μεμονωμένη παρουσία μειωμένης προσαρμογής ή σφαιρικής εκτροπής (Applegate et al,2003, Chen et al 2005). Παρομοίως οι θεραπείες των πολυεστιακών φακών επαφής και ορθοκερατολογικών φακών προσθέτουν θετική σφαιρική εκτροπή στον οφθαλμό και αναπαράγουν καλύτερη εικόνα όταν συνδυάζονται με θετική αφεστίαση.