Aπό τις πρώτες μέρες μετά τη γέννηση των παιδιών τος οι γονείς έχουν αρκετά ερωτήματα σχετικά με την όραση τους, όπως για παράδειγμα πόσο καθαρά βλέπουν, αν αναγνωρίζουν πρόσωπα, γιατί εστιάζουν πάντα στα μάτια κτλ. Η ανάπτυξη των λειτουργιών αντίληψης παρουσιάζει πολύ μεγάλη “πλαστικότητα” στην πρώιμη παιδική ηλικία (μέχρι 5 ετών) και γι’αυτό η αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος στην όραση (π.χ.στραβισμός , αμβλυωπία) είναι πιο αποτελεσματική σε αυτές τις ηλικίες ώστε να διασφαλιστεί η καλή λειτουργία του παιδιού στο υπόλοιπο της ζωής του. Πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν ότι το περιβάλλον και κυρίως οι αυξημένες απαιτήσεις κοντινής εργασίας (σχολικά και πρόσθετα φροντιστηριακά μαθήματα, ηλεκτρονικά παιχνίδια σε κινητά) σε συνδυασμό με την αποχή από δραστηριότητες (π.χ. αθλητικές) και οι ενασχολήσεις της καθημερινότητας με ανοιχτό χώρο, παίζουν ρόλο στα αυξημένα ποσοστά εμφάνισης της μυωπίας.

 

1. H EΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΥΩΠΙΑΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

O επιπολασμός της μυωπίας διαφέρει μεταξύ των πληθυσμών των διαφόρων περιοχών και εθνοτήτων. Σε πληθυσμιακές μελέτες σε παιδιά, η επικράτηση της μυωπίας έχει αναφερθεί να είναι υψηλότερη στις αστικές περιοχές και την κινεζική εθνότητα. Περισσότερος χρόνος που δαπανάται για κοντινή εργασία, λιγότερος χρόνος σε εξωτερικούς χώρους , υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο καθώς και οικογενειακό ιστορικό μυωπίας έχει αναφερθεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο της μυωπίας. Σύμφωνα με την έκθεση του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας για την εξάλειψη της δυνητικά αποφευκτούς οπτικής ανικανότητας λόγω διαθλαστικών σφαλμάτων, η μυωπία αποτελεί την πρωταρχική αιτία οπτικής εξασθένησης παγκοσμίως. Ο επιπολασμός της μυωπίας στους πληθυσμούς της Ανατολικής Ασίας, όπως στην Ταιβάν, στην Σιγκαπούρη και το Hong Kong αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς μετά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Μία πλειάδα μελετών τα τελευταία 20 χρόνια επιβεβαιώνουν αυτήν την τάση, η οποία μάλιστα στις αστικοποιημένες περιοχές υψηλής μόρφωσης, τείνει να προσλάβει επιδημικό χαρακτήρα υπερβαίνοντας ακόμα και το 80%. (Σαιτάκης 2014). Οι σημαντικές οικονομικές δαπάνες της μυωπίας για τους ασθενείς αλλά και για την ίδια την κοινωνία συμβάλλουν ακόμη περισσότερο στον χαρακτηρισμό που την συνδέει ως ένα από τα σημαντικότερα παγκόσμια προβλήματα δημόσιας υγείας. Στην Σιγκαπούρη το μέσο ετήσιο κόστος μυωπίας για κάθε παιδί ηλικίας 7-9 ετών εκτιμάται σε 148,2 δολάρια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Εθνική Έρευνα Εξέτασης για την Υγεία και την Διατροφή (NHANES) ανέφερε πως το ετήσιο άμεσο κόστος διόρθωσης της μυωπίας λόγω διαθλαστικών σφαλμάτων κυμαίνεται από 3.9 έως 7.2 δισεκατομμύρια. Το ιατρικό βάρος της υψηλής μυωπίας περιλαμβάνει παθολογικές επιπλοκές όπως ο μυωπικός εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας, η χοριοειδής νεοαγγείωση, ο καταρράκτης και το γλαύκωμα. 

             

2. ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ-ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ. ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Σε δημοσιευμένη μελέτη στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό “Ophthalmic and Physiological Optics’’ το 2011 ο Pan et al επανεξέτασαν μία σειρά μελετών που καταρτίζουν την επικράτηση της μυωπίας σε αρκετές χώρες του κόσμου. Σύμφωνα με αυτήν οι μαθητές της Ταιβάν έχουν την υψηλότερη επικράτηση της μυωπίας μεταξύ όλων των παιδιών σχολικής ηλικίας ανά τον κόσμο. Η μυωπία στα παιδιά κατά τη σχολική ηλικία και το εφηβικό στάδιο αποτελεί μία σημαντική ανησυχία για την δημόσια υγεία της χώρας γεγονός που επέστησε στην κυβέρνηση της Ταιβάν ιδιαίτερη προσοχή. Η ανησυχία επιβεβαιώθηκε για πρώτη φορά όταν η Lin et al. ξεκίνησαν μία πανεθνική- με βάση τον πληθυσμό- επιδημιολογική μελέτη μυωπίας μεταξύ των παιδιών της Ταιβάν την περίοδο του 1983- 2000. Σε αυτήν την μελέτη η μυωπία ορίστηκε ως σφαιρικό ισοδύναμο της τάξεως των ≤ -0,25 διοπτριών (D) μετρούμενη με κυκλοπληγική διάθλαση. Ηλικιακές ομάδες των 6-17 ετών συμμετείχαν στην έρευνα, με τον αριθμό τους να ανέρχεται στους 4.000-11.000 μαθητές ανά έτος σπουδών, δηλαδή την χρονική περίοδο 1983 , 1986 , 1990 , 1995 και 2000. Ο αριθμός των αγοριών και των κοριτσιών ήταν ίσος για όλες τις ηλικιακές ομάδες και το ποσοστό συμμετοχής ήταν >90% για κάθε έτος. Η επικράτηση της μυωπίας αυξήθηκε από 5,8% έως 20% σε παιδιά ηλικίας 7 ετών και από 74% έως 84% σε παιδιά ηλικίας 16-18 ετών. Τα ποσοστά επικράτησης της μυωπίας αυξήθηκαν σημαντικά μεταξύ των παιδιών ηλικίας 12 ετών με μία μέση μεταβολή διάθλασης στις ηλικιακές ομάδες 15-18 ετών να παραμένει σταθερή -0,8 έως -1,0 D. Eπίσης, η ηλικία της έναρξης της μυωπίας μειώθηκε καθ’όλη τη διάρκεια της μελέτης. Κατά της περίοδο 1983-2000 η έναρξη της μειώθηκε από την ηλικία των 11 σε 9 ετών και ο μέσος όρος έναρξης της μειώθηκε από 13 σε 9 ετών. Η έρευνα συνεχίστηκε το 2006 και το 2010 και δημοσιεύτηκε ως επίσημη κυβερνητική έκθεση στην κινεζική γλώσσα. Σε σύγκριση με τις προηγούμενες 5 έρευνες η επικράτηση της μυωπίας αυξήθηκε το 2006 και το 2010. Η επικράτηση στην ηλικιακή ομάδα των 16-18 ετών ήταν 85,1% το οποίο είναι το μεγαλύτερο ποσοστό που παρατηρείται κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου της μελέτης. Το 2010 ο επιπολασμός σε παιδιά προσχολικής ηλικίας 5-6 ετών ήταν 4,6% και 7,1% αντίστοιχα. Εν ολίγοις, κατά τη διάρκεια 1983-2006 , μια σαφής τάση αύξησης επιπολασμού μυωπίας παρατηρήθηκε μεταξύ των μαθητών, ιδιαίτερα τα άτομα ηλικίας 12 ετών. Επιπλέον, σε σύγκριση με εκείνες των ηλικιακών ομάδων των 7, 12 ,15 και 16-18 ετών, η ηλικιακή ομάδα των 12 είχε την μεγαλύτερη αύξηση του επιπολασμού της μυωπίας. Επιπρόσθετα η μελέτη αναφέρει πως στην αστική Κίνα το 2004, ο επιπολασμός της μυωπίας κυμάνθηκε από 5,7% στην ηλικία των 5 ετών έως 78,4% στην ηλικία των 15 ετών. Εν αντιθέσει σε αγροτικές περιοχές βόρεια της Κίνας για την ηλικία των 5 ετών το ποσοστό ήταν σχεδόν 0 και αυξήθηκε σταθερά σε 36,7% και 55% για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα. Μία μεγάλη διατομεακή μελέτη στο Χονγκ Κονγκ ανέφερε ότι o επιπολασμός της μυωπίας ήταν 17% σε παιδιά ηλικίας κάτω των 7 ετών και αυξήθηκε σε 53,1% σε παιδιά ηλικίας άνω των 11 ετών. Επίσης, ο επιπολασμός της μυωπίας στα παιδιά της Νότιας Αφρικής ήταν 3-4% και αυξήθηκε σε 6,3% και 9,6% στα παιδιά 14-15 ετών το 2003. Επίσης, στην Χιλή αυξήθηκε από 3,4% στην ηλικία των 5 ετών σε ποσοστό 19,4% και 15,7% για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα το 2000. Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Σουηδία για πρώτη φορά το 2000, σε δείγμα 1045 παιδιών σχολικής ηλικίας 12-13 ετών αναφέρθηκε πως ο επιπολασμός της μυωπίας ήταν 49,7% ενώ το 23,3% θεωρήθηκε πως χρειάστηκε γυαλιά (>-0,75D). Σε άλλη μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα δεδομένα μη κυκλοπληγικής διάθλασης ήταν διαθέσιμα για 7554 παιδιά ηλικίας 7 ετών. Χρησιμοποιώντας έναν ορισμό <<πιθανότατα να είναι μυωπικός>> έως ≤ -1,50 D, ανέφερε επιπολασμό μυωπίας 1,5% στα λευκά παιδιά ηλικίας 7 ετών. Στην μελέτη Northern Ireland Childhood Errors of Refraction εξετάστηκαν 661 παιδιά ηλικίας 12-13 ετών και 392 παιδιά ηλικίας 6-7 ετών την χρονολογική περίοδο 2006-2008. Ο επιπολασμός αναφέρθηκε σε 2,8% στο γκρουπ ηλικίας 6-7 ετών και 17,7% στο γκρουπ των 12-13 ετών. Μία ακόμη μελέτη του Aston Eye στο Μπέρμινχαμ, της Αγγλίας στην οποία πήραν μέρος 213 παιδιά Ασιατικής καταγωγής, 44 Αφροαμερικανικής καταγωγής και 115 λευκής φυλής ,διαπίστωσε πως η επικράτηση της μυωπίας ήταν 9,4% και 29,4% για τις ηλικιακές ομάδες 12-13 ετών α αναδεικνύοντας παράλληλα υψηλότερα επίπεδα στην αύξηση της μυωπίας στα παιδιά της Νότιας Ασίας έναντι των λευκών ευρωπαϊκών παιδιών. Στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία επιλέχθηκαν τέσσερα σχολεία από το κέντρο μιας ελληνικής πόλης και δύο σχολεία από το κέντρο μιας βουλγαρικής πόλης .Για τα αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκε μη κυκλοπληγική διάθλαση σε παιδιά ηλικίας 10-15 ετών. Ο επιπολασμός της μυωπίας ήταν 37,2% στα ελληνικά παιδιά και 13,5% στα βουλγαρικά παιδιά. Όσον αφορά τις διαφορές μεταξύ των φύλων, το ποσοστό των κοριτσιών με μυωπία ήταν υψηλότερο από αυτό των αγοριών και στις δύο χώρες, αν και η διαφορά είναι στατιστικά σημαντική μόνο για τους Έλληνες μαθητές (33.2% των αγοριών, 41,2% των κοριτσιών, p=0.032) και όχι για τους Βούλγαρους (12.6% και 14.5% αντίστοιχα p=0.628).

 

2. ΜEIΩΣΗ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΜΥΩΠΙΑΣ

2.1 Ορθοκερατολογία

Τα φαινόμενα ανασχηματισμού των γυάλινων φακών ανακαλύφτηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Πάνω σε αυτά τα φαινόμενα στηρίχθηκαν αρκετοί επιστήμονες που συνέβαλαν στην σημερινή μορφή της εφαρμογής της ορθοκερατολογίας ανά τον κόσμο. Η χρήση των φακών επαφής για την μείωση της μυωπίας περιλαμβάνει τις συμβολές των Jessen, Ziff, Nolan, Paige, Gates, May, Grant, Fontana, Tabb, Freeman, Shed, Kerns και Binder. Ο George Jessen ήταν ο πρώτος που δημιούργησε τον πρώτο σχεδιασμό φακού από υλικό PMMA, το οποίο κυκλοφόρησε στην αγορά με την ονομασία "Orthofocus" το 1962. Λίγο αργότερα ο Newton Wesley δημιούργησε τον όρο ορθοκερατολογία., με την πρώιμη μορφή αυτής της θεραπείας να απαιτεί πολλαπλές τροποποιήσεις σε μια περίοδο μηνών για να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 με την εμφάνιση των άκαμπτων αεροδιαπερατών υλικών χρησιμοποιήθηκαν φακοί μεγαλύτερης διαμέτρου για καλύτερη επικέντρωση και αποτελεσματικότητα. Αρκετές μελέτες έως τότε κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος των επιπλοκών για την ορθοκερατολογία δεν ήταν υψηλότερος από αυτόν των συμβατικών φακών επαφής παρόλα αυτά εξακολουθούσαν να υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με τον όρο “αναδιαμόρφωση του κερατοειδούς”, την προβλεψιμότητα των αποτελεσμάτων και το χρονικό διάστημα χρήσης των φακών. Σε όλη αυτήν την κατάσταση η μη ύπαρξη επαρκών τεχνολογικών μέσων, συνέβαλε στην δυσκολία κατανόησης και δημιουργίας σαφών κριτηρίων που απαιτούνται για την επιτυχή και προβλέψιμη διόρθωση της μυωπίας όπως συμβαίνει σήμερα. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 μόλις η ηλεκτρονική τοπογραφία κερατοειδούς κατέστη εφικτή, η εφαρμογή της ορθοκερατολογίας γνώρισε την μεγαλύτερη ανάπτυξη της. Η ικανότητα ακριβούς χαρτογράφησης της επιφάνειας του κερατοειδούς χρησιμοποιώντας μία μη επεμβατική και ανώδυνη διαδικασία απεικόνισης, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη νέων άκαμπτων- υπερδιαπερατών υλικών τα οποία παρείχαν υψηλότερα επίπεδα οξυγόνου στον κερατοειδή , άνοιξαν τον δρόμο για την χρήση φακών κατά την διάρκεια μόνον του ύπνου. Η εισαγωγή των ηλεκτρονικών τόρνων στον τομέα της οπτικής σε συνδυασμό με την χρήση των υπολογιστικών συστημάτων έδωσε μία νέα προοπτική στην εξειδικευμένη κατασκευή των φακών σε κλίμακα υπομικρομετρίας, προσφέροντας παράλληλα με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία μαζικής παραγωγής τους και καθιστώντας τους εμπορικά βιώσιμους. Το 1994 ο FDA χορήγησε την πρώτη έγκριση για καθημερινή χρήση φακού που υποδεικνύεται για ορθοκερατολογία, ενώ τον Ιούνιο του 2002 χορήγησε έγκριση για ολονύκτια χρήση φακού αναμόρφωσης του κερατοειδούς με την ονομασία "Corneal Refractive Therapy" (CRT).

2.1.2.Aρχή Λειτουργίας

Τα περισσότερα , αν όχι όλα τα ιστορικά και σύγχρονα σχέδια ορθοκερατολογικών φακών βασίζονται στην φόρμουλα του Jessen. H θεωρία υποθέτει ότι υπάρχει μία γραμμική σχέση μεταξύ της μείωσης της μυωπίας και της επιλογής καμπυλότητας του φακού . Σύμφωνα με τον Jessen, εάν ο κερατοειδής είχε μια επίπεδη ανάγνωση Κ των 42.00D και μία τιμή συνταγής -2.00D, η επιλογή μίας καμπυλότητας 40.00D θα αλλάξει με την σειρά της την καμπυλότητα του κερατοειδούς και συνεπώς το απαιτούμενο ποσοστό διόρθωσης του οφθαλμού. Ο όρος με τα σημερινά δεδομένα ωστόσο έχει αλλάξει με τον προσδιορισμό διαφορετικών παραμέτρων στην επιλογή ενός φακού όπως για παράδειγμα της βασικής καμπύλη ενός φακού ,της αντίστροφης καμπύλης η οποία αποτελεί τον σύνδεσμο μεταξύ του κέντρου και των εφαπτόμενων περιφερικών τμημάτων του φακού, της ζώνης συγκράτησης δακρύων,της διαμέτρου του φακού, της εφαπτομένης γωνίας και του τοξοειδές ύψους. Με την εξέταση φλουορεσεΐνης μπορεί να διαπιστωθεί ότι ο φακός ακουμπά στην κορυφή του κερατοειδούς και περιτριγυρίζεται από τη λεγόμενη δεξαμενή δακρύων (tear reservoir), που χρησιμεύει ως χώρος όπου απομακρύνεται ο κεντρικός επιθηλιακός ιστός κατά την διάρκεια της επιπέδωσης του ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει την επαρκή διαβροχή μέσω της συγκέντρωσης δακρύων. Οι θεωρίες στο παρελθόν, στηρίζονταν στο ότι με την πίεση που ασκείται στον κερατοειδή χιτώνα από τον φακό υπάρχει προσωρινή αλλαγή του διαθλαστικού σφάλματος του εκάστοτε οφθαλμού λόγω της μνήμης και της ελαστικότητας του. Νεότερες μελέτες υποδεικνύουν ότι η αναμόρφωση του κερατοειδούς μέσω της αντίστροφης γεωμετρίας των ορθοκερατολογικών φακών μπορεί να συμπιέσει τον κερατοειδικό ιστό χωρίς να τον κάμψει για να αλλάξει την διαθλαστική του δύναμη. Τα νέα υπερ-διαπερατά υλικά παράλληλης αντίστροφης γεωμετρίας που χρησιμοποιούνται στους σύγχρονους ορθοκερατολογικούς φακούς παρέχουν μέγιστη οξυγόνωση στον κερατοειδή ελαχιστοποιώντας τα προβλήματα αλλεργιών, ξηροφθαλμίας καθώς και κινδύνου παγίδευσης ξένων σωμάτων ανάμεσα στο φακό και τον κερατοειδή. Η θεωρία στηρίζεται στο ότι υπάρχει ένα λεπτό στρώμα δακρυϊκού φιλμ μεταξύ του πίσω μέρους του φακού και του κεντρικού κερατοειδή το οποίο προκαλεί δυνάμεις που δρουν προκαλώντας συμπίεση και ανακατανομή των πρόσθιων επιθηλιακών κυττάρων του κερατοειδούς από το κέντρο προς την περιφέρεια. Μία μελέτη που διεξήχθη στο πανεπιστήμιο της Νέας Ουαλίας, Σύδνεϋ , Αυστραλία το 1998 αξιολόγησε τις αλλαγές σε χρήστες ορθοκερατολογικών φακών για διάστημα 30 ημερών με χρήση τοπογραφίας κερατοειδούς και υπερηχογραφίας. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η στρώση των επιθηλιακών κυττάρων είχε αναδιανεμηθεί με αραίωση του κεντρικού κερατοειδούς σε μεγάλο βαθμό με ταυτόχρονη πάχυνση του μεσο-περιφερικού κερατοειδούς ιδιαίτερα στην περιοχή του στρώματος. Αυτές οι αλλαγές έγιναν χωρίς εμφανή μεταβολή στην καμπυλότητα του οπίσθιου κερατοειδούς αλλά αντιθέτως τα επιθηλιακά κύτταρα υπέστησαν ανακατανομή λόγω της πιέσεως που ασκούσε το δακρυϊκό φιλμ που σχηματιζόταν στην οπίσθια πλευρά του φακού. Επιπροσθέτως, δημοσιευμένες μελέτες αναφέρουν την σημαντική μεταβολή των εκτροπών που εισέρχονται στον οφθαλμό υπογραμμίζοντας την πρόκληση θετικής σφαιρικής εκτροπής που ως αποτέλεσμα έχει την σύνδεση του μηχανισμού της προσαρμογής με αυτόν της εξέλιξης της μυωπίας ( Berntsen et al.,2005, Hiraoka et al.,2008, Stilitano et al.,2008).

2.1.3.Πρόσφατα ευρήματα από μελέτες:

Από μελέτη: “Long-term Efficacy of Orthokeratology Contact Lens Wear in Controlling the Progression of Childhood Myopia” J Santodomingo-Rubido et al. Curr Eye Res 42 (5), 713-720. 2016 Oct 21

Εφαρμογή διάρκειας: 7 έτη

Mετρήσεις: Αξονικού μήκους, Κυκλοπληγική διάθλαση, Βιομετρία.

Συμπεράσματα: Δεκατέσσερα και 16 άτομα από τις ομάδες εφαρμογής και τις ομάδες ελέγχου αντίστοιχα. Εξετάστηκαν 6,7 ± 0,5 έτη μετά την έναρξη της μελέτης. Σημαντικές μεταβολές στο αξονικό μήκος, βρέθηκαν με την πάροδο του χρόνου και μεταξύ των ομάδων (και οι δύο p<0,001). H μεταβολή του αξονικού μήκους για την ομάδα εφαρμογής ήταν 22% (p=0,328), 42% (p=0,007), 40% (p= 0,020), 41 %( p=0,013) και 33 %( p= 0,062) χαμηλότερη από την ομάδα ελέγχου ακολουθώντας 6,12,18,24 και 84 μήνες χρήσης φακών αντίστοιχα.

Από μελέτη: “Long-Term Effect of Overnight Orthokeratology on Axial Length Elongation in Childhood Myopia: A 5-Year Follow-Up Study” Takahiro Hiraoka et al. 2012, Investigative Ophthalmology & Visual Science June 2012, Vol.53, 3913-3919. doi:10.1167/iovs.11-8453

Eφαρμογή διάρκειας: 5 έτη

Mετρήσεις: Αξονικού μήκους (ΙΟL Master)

Συμπεράσματα: Συνολικά 43 άτομα ( 22 στην ομάδα εφαρμογής και 21 στην ομάδα ελέγχου) ολοκλήρωσαν τις εξετάσεις παρακολούθησης για 5 έτη. Κατά την έναρξη της μελέτης, η μέση ηλικία ± SD ήταν 10.04 ± 1.43 και 9.95 ± 1.59 έτη, το σφαιρικό ισοδύναμο διαθλαστικό σφάλμα ήταν -1.89 ± 0.82 και -1.83 ± 1.06 (D) και το αξονικό μήκος ήταν 24.09 ± 0.77 και 24.22 ± 0.71 Mm στην ΟΚ και στις ομάδες ελέγχου, αντίστοιχα, χωρίς σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων. Οι ετήσιες αυξήσεις του αξονικού μήκους ήταν σημαντικά διαφορετικές μεταξύ των ομάδων για το πρώτο έτος (P = 0.0002), το δεύτερο (P = 0.0476) και το τρίτο (P = 0.0385), αλλά όχι και το τέταρτο έτος (P = 0.0938) P = 0.8633) χρόνια. Δεν υπήρξαν σοβαρές επιπλοκές καθ 'όλη τη διάρκεια της μελέτης.

Από μελέτη: “Retardation of Myopia in Orthokeratology (ROMIO) Study: A 2-Year Randomized Clinical Trial” Pauline Cho; Sin-Wan Cheung 2012 Investigative Ophthalmology & Visual Science October 2012, Vol.53, 7077-7085. doi:10.1167/iovs.12-10565

Eφαρμογή διάρκειας: 2 έτη

Mετρήσεις: Αξονικού μήκους

Συμπεράσματα: Η μελέτη συμπεριλάμβανε 78 παιδιά ηλικίας 6 έως 10 ετών, οι ορθοκερατολογικοί φακοί συσχετίστηκαν με μέση αύξηση του αξονικού μήκους με 0.36mm κατά τη διάρκεια της διετούς περιόδου μελέτης σε σύγκριση με 0.63mm στην ομάδα ελέγχου που την αποτελούσαν παιδιά που φορούσαν γυαλιά.

[να σημειωθεί ότι 0.33mm διαφορά σε αξονικό μήκος αντιστοιχεί περίπου σε 1.00D). K ατά μέσο όρο τα άτομα που φορούσαν ορθοκερατολογικούς φακούς είχαν μία βραδύτερη αύξηση στην αξονική επιμήκυνση κατά 43% σε σύγκριση με εκείνα των ατόμων που φορούσαν μονοεστιακά γυαλιά οράσεως.

Από μελέτη: “Influence of Overnight Orthokeratology on Axial Elongation in Childhood Myopia”, Tetsuhiko Kakita et al , Investigative Ophthalmology & Visual Science April 2011, Vol.52, 2170-2174. doi:10.1167/iovs.10-5485.

Eφαρμογή διάρκειας: 2 έτη

Mετρήσεις: Διάθλαση και μέτρηση αξονικού μήκους

Συμπεράσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 150 άτομα (42 και 50 στην ομάδα ορθοκερατολογίας και χρήσης γυαλιών οράσεως για τη διόρθωση της μυωπίας) . Κατά την έναρξη, το σφαιρικό διαθλαστικό ισοδύναμο ήταν -2,55 ± 1,82 και -2,59 ± 1,66 D και το αξονικό μήκος ήταν 24,66 ± 1,11 και 24,79 ± 0,80 mm στην ομάδα ορθοκερατολογίας και γυαλιών αντίστοιχα, χωρίς σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Η αύξηση του αξονικού μήκους κατά την διετή περίοδο μελέτης ήταν 0,39 ± 0,27 και 0,61 ± 0,24 mm αντίστοιχα και η διαφορά ήταν σημαντική (Ρ <0,0001).

Το ραντεβού εφαρμογής εξειδικευμένων oρθοκερατολογικών φακών επαφής στο κατάστημα μας περιλαμβάνει:

1. Κερατομετρία,
2. Έλεγχος οπτικής οξύτητας,
3. Αξιολόγηση δακρυϊκού φιλμ,
4. Έλεγχος κερατοειδικής ομαλότητας μέσω τοπογραφίας κερατοειδούς(οπτική σάρωση της πρόσθιας και οπίσθιας επιφάνειας του κερατοειδούς χιτώνα),
5. Εισαγωγή μετρήσεων οφθαλμικής διάθλασης και τοπογραφίας σε επιστημονικά σχεδιασμένο λογισμικό,
6. Εκτίμηση καταλληλότητας δυνητικού χρήστη και παρουσίαση τελικών επιλογών προϊόντων που απευθύνονται στις ανάγκες του χρήστη.

 

Πηγές

1. Brien A Holden et al, Nearly 1 billion myopes at risk of myopia-related sight-threatening conditions by 2050 – time to act now, Optometry Australia Volume 98, 27 November 2015, Issue 6,Pages 489–576
2. National Center for Health Statistics, National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) III, 1997 [Public Use Data File and Documentation]. http://www.cdc.gov/nchs/about/major/nhanes/nh3data.htm#Data%20Files%201aA , Αccessed May 20
3. Chen-Wei Pan et al, Worldwide prevalence and risk factors for myopia, Opthalmic & Physiological Optics, January 2012, Volume 32, Issue 1, Pages 3–16
4. Lin et al, Prevalence of myopia in Taiwanese schoolchildren: 1983 to2000, Annals of the academy of medicine, Singapore 2004 Jan; 33(1):27-33.
5. Bo-Yuan Ding , Yung-Feng Shih et al, Myopia among Schoolchildren in East Asia and Singapore , 28 March 2017 In Press Accepted Manuscript, Accesed May 20
6. Dorothy S.P.Fan. et al, Prevalence, Incidence, and Progression of Myopia of School Children in Hong Kong, Investigate Opthalmology & Visual Science, April 2004,Vol.45, 1071-1075. doi:10.1167/iovs.03-1151
7. Kovin S.Naidoo et al , Refractive Error and Visual Impairment in African Children in South Africa, Investigative Ophthalmology & Visual Science, September 2003, Vol.44, 3764-3770. doi:10.1167/iovs.03-0283
8. Eugenio Maul et al, Refractive error study in children:results from La Florida, Chile, American Journal of OpthalmologyVolume 129, Issue 4, April 2000, Pages 445–454
9. M.Geraldo Villarreal et al , Myopisation: The refractive tendency in teenagers. Prevalence of myopia among young teenagers in Sweden, ,Acta Opthalmologica April 2000 Volume 78, issue 2, pages 177–181
10. C Williams et al., A comparison of measures of reading and intelligence as risk factors for the development of myopia in a UK cohort of children, British Journal of Ophthalmology 2008;92:1117-1121.
11. McCullough SJ, Breslin KMM, O’Donoghue L, et al. (2014) A six year prospective profile of refractive error status adults in Northern Ireland-The NICER Study. Opthalmic Physiol Opt. 34:685-6
12. Helen A. Swarbrick et al, Corneal Response to Orthokeratology, 1998, Optometry and Vision Science Vol.75,No11.PP.791-7-99
13. Logan NS et al., Childhood ethnic differences in ametropia and ocular biometry: the Aston Eye Study, Opthalmic Physiological Optics 2011 Sep; 31(5):550-8. doi: 10.1111/j.1475-1313.2011.00862.
14. Plainis S. et al, Myopia and visual acuity impairment: a comparative study of Greek and Bulgarian school children, Opthalmic 2009 May;29(3):312-20
15. Audrey Chia et al.,Five-Year Clinical Trial on Atropine for the Treatment of Myopia, , FRCOphth 2014, Manuscript no. 2014-1001”
16. Adler D, Millodot M. The possible effect of undercorrection on myopic progression in children. Clin Exp Optom. 2006 Sep;89(5):315-21.
17. Chung K, Mohindin N, O’Leary DJ. Undercorrection of myopia enhances rather than inhibits myopia progression. Vision Res 2002 Oct;42(22):2555-9.
18. Walline JJ, Jones LA, Sinnott LT. Corneal reshaping and myopia progression. Br J Ophthalmol. 2009 Sep;93:1181-5.
19. McBrien NA, Moghaddam HO, Reeder AP. Atropine reduces experimental myopia and eye enlargement via a nonaccommodative mechanism. Invest Ophthalmol Vis Sci 1993;34(1):205-15.
20. Walline JJ, Jones LA, Sinnott L, et al. Randomized trial of the effect of contact lens wear on self-perception in children. Optom Vis Sci. 2009 Mar;86(3):222-32.
21. Siatkowski RM, Cotter SA, Crockett RS, et al. Two-year multicenter, randomized, double-masked, placebo-controlled, parallel safety and efficacy study of 2% pirenzepine ophthalmic gel in children with myopia. J AAPOS. 2008 Aug;12(4):332-9.
22. Cho P, Cheung SW, Edwards M. The longitudinal orthokeratology research in children (LORIC) in Hong Kong: a pilot study on refractive changes and myopic control. Curr Eye Res. 2005 Jan;30(1):71-80.
23. The Orthokeratology Academy of America. What is Orthokeratology? Available at: http://okglobal.org/home.html (accessed June 26, 2012).
24. Celorio JM, Pruett RC. Prevalence of lattice degeneration and its relation to axial length in severe myopia. Am J Ophthalmol. 1991 Jan 15;111(1):20-3.
25. Walline JJ, Lindsley K, Vedula SS, et al. Interventions to slow progression of myopia in children. Cochrane Database Syst Rev. 2011 Dec 7;12:CD004916.
26. Holden BA, Fricke TR, Wilson DA, et al. Global prevalence of myopia and high myopia and temporal trends from 2000 through 2050. Ophthalmology. 2016;123(5):1036-42.
27. Holden BA, Sankaridurg P, Lazon de la Jara P, et al. Decreasing peripheral hyperopia with distance centre relatively plus powered periphery contact lenses reduced the rate of progress of myopia : A 5 year Vision CRC study. ARVO E abstract 6300. 2012.