Υπερμετρωπία, επίσης γνωστή και ως υπεροπία, είναι μια πάθηση του ματιού κατά την οποία το φως εστιάζεται πίσω, αντί πάνω, από τον αμφιβληστροειδή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα κοντινά αντικείμενα να εμφανίζονται θολά, ενώ τα μακρινά μπορεί να εμφανίζονται κανονικά. Καθώς η πάθηση χειροτερεύει, τα αντικείμενα σε όλες τις αποστάσεις μπορεί να εμφανίζονται θολά. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκεφάλους και οπτική κόπωση. Κάποιοι άνθρωποι επίσης μπορεί να έχουν δυσλειτουργία στην προσαρμοστικότητα, διόφθαλμη όραση, αμβλυωπία και στραβισμό.

Η αιτία είναι ατέλεια του ματιού. Συχνά εμφανίζεται όταν ο βολβός του ματιού είναι κοντός, ή η ανατομία του φακού ή του κερατοειδούς δεν είναι ανατομικά σωστή. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν οικογενειακό ιστορικό με την πάθηση, διαβήτης, κάποια φάρμακα, και όγκοι κοντά στο μάτι. Είναι ένα είδος διαθλαστικού σφάλματος, ενώ η διάγνωση βασίζεται σε οφθαλμολογική εξέταση.

Η αντιμετώπιση μπορεί να υπάρξει με γυαλιά, φακούς επαφής και χειρουργική επέμβαση. Τα γυαλιά είναι πιο εύκολα, ενώ οι φακοί επαφής μπορούν να προσφέρουν μεγαλύτερο οπτικό πεδίο. Η χειρουργική επέμβαση αλλάζει το σχήμα του κερατοειδούς. Η υπερμετρωπία κυρίως επηρεάζει μικρά παιδιά, με ποσοστό 8% σε ηλικία 6 χρονών και 1% σε ηλικία 15 χρονών. Μετά ξαναγίνεται πιο κοινή λίγο πριν και λίγο μετά την ηλικία των 40, επηρεάζοντας περίπου τους μισούς ανθρώπους.

Πηγές

1.«Facts About Hyperopia». NEI (στα Αγγλικά). Ιουλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017.

2. Moore, Bruce D.; Augsburger, Arol R.; Ciner, Elise B.; Cockrell, David A.; Fern, Karen D.; Harb, Elise (2008). «Optometric Clinical Practice Guideline: Care of the Patient with Hyperopia» (PDF). American Optometric Association. σελίδες 2–3, 10–11. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2006.

3.Kaiser, Peter K.; Friedman, Neil J.; II, Roberto Pineda (2014). The Massachusetts Eye and Ear Infirmary Illustrated Manual of Ophthalmology E-Book (στα Αγγλικά). Elsevier Health Sciences. σελ. 541. ISBN 9780323225274. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2017.

4. Castagno, VD; Fassa, AG; Carret, ML; Vilela, MA; Meucci, RD (23 December 2014). «Hyperopia: a meta-analysis of prevalence and a review of associated factors among school-aged children.». BMC Ophthalmology 14: 163. doi:10.1186/1471-2415-14-163. PMID 25539893.

Ο αστιγματισμός είναι ένας τύπος διαθλαστικού σφάλματος στο οποίο το μάτι δεν εστιάζει το φως ομοιόμορφα στον αμφιβληστροειδή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα διαστρεβλωμένη ή θολή όραση σε οποιαδήποτε απόσταση. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν την κοπιωπία, τους πονοκεφάλους και προβλήματα οδήγησης τη νύχτα. Εάν εμφανιστεί στα πρώτα χρόνια ζωής, μπορεί αργότερα να οδηγήσει σε αμβλυωπία.

Η αιτία του αστιγματισμού είναι ασαφής, ωστόσο πιστεύεται ότι σχετίζεται εν μέρει με γενετικούς παράγοντες.Ο υποκείμενος μηχανισμός περιλαμβάνει μια ακανόνιστη καμπυλότητα του κερατοειδούς ή ανωμαλίες στον οφθαλμό του οφθαλμού.Η διάγνωση γίνεται με την οφθαλμική εξέταση.

Υπάρχουν τρεις επιλογές θεραπείας: γυαλιά, φακοί επαφής και χειρουργική επέμβαση. Τα γυαλιά είναι τα πιο απλά. Οι φακοί επαφής μπορούν να παρέχουν ένα ευρύτερο οπτικό πεδίο. Η διαθλαστική χειρουργική επέμβαση αλλάζει μόνιμα το σχήμα του ματιού.

Στην Ευρώπη και την Ασία, ο αστιγματισμός επηρεάζει το 30-60% των ενηλίκων . Οι άνθρωποι όλων των ηλικιών μπορούν να επηρεαστούν από τον αστιγματισμό. Ο αστιγματισμός αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Thomas Young το 1801.

Πηγές

• "Facts About Astigmatism". National Eye Institute. October 2010. Archived from the original on 2 October 2016. Retrieved 22 December 2019.
• Harvey, EM (June 2009). "Development and treatment of astigmatism-related amblyopia". Optometry and Vision Science. 86 (6): 634–9. doi:10.1097/opx.0b013e3181a6165f. PMC 2706277. PMID 19430327.
• Read, SA; Collins, MJ; Carney, LG (January 2007). "A review of astigmatism and its possible genesis". Clinical & Experimental Optometry. 90 (1): 5–19. doi:10.1111/j.1444-0938.2007.00112.x. PMID 17177660.
• Mozayan, E; Lee, JK (July 2014). "Update on astigmatism management". Current Opinion in Ophthalmology. 25 (4): 286–90. doi:10.1097/icu.0000000000000068. PMID 24837578.

Η πρεσβυωπία είναι πάθηση στην οποία, ο ασθενής αδυνατεί να εστιάσει σε αντικείμενα που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Δεν έχει σχέση με το σχήμα του ματιού αλλά με το φακό. Μετά από κάποια χρόνια χάνει την ελαστικότητά του και δε γίνεται να εστιάσει. Έτσι, οι εικόνες σε κοντινή απόσταση, δε μπορούν να σχηματιστούν εύκολα, με αποτέλεσμα ο ασθενής να αναγκάζεται να εστιάζει από μακρινή απόσταση, ή να χρησιμοποιήσει ειδικά γυαλιά πρεσβυωπίας. Η πρεσβυωπία, εμφανίζεται σε μεσήλικες, ηλικίας 40 και άνω ετών.

Δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσουμε ή να αντιστρέψουμε την διαδικασία γήρανσης που προκαλεί πρεσβυωπία. Ωστόσο, μπορούμε να την διορθώσουμε με γυαλιά, φακούς επαφής ή χειρουργική επέμβαση. Η μη διόρθωση της πρεσβυωπίας μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους και κοπιωπία.